internetowa Historia eksploracji Kosmosu
opracowanie: Tomasz Paszek
14 stycznia 1987
o godz. 09:07:00 UTC ze stanowiska startowego 32/2 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Tsyklon-3 (nr 54) wyniesiono na orbitę rosyjskiego satelitę wojskowego systemu nadzoru radiowego Kosmos 1812 / Tselina-D nr 58.
Satelita należał do systemu ELINT (Electronic and Signals Intelligence) o nazwie Tselina-D (130 satelitów) i służył do określania dokładnej lokalizacji obiektów emitujących fale radiowe, a także ich typu, trybu działania i stopnia aktywności.
12 grudnia 1986
o godz. 18:35:00 UTC ze stanowiska 43/4 na kosmodromie Plesieck (ZSRR) wystartowała rakieta nośna Molniya-M/2BL z radzieckim satelitą wczesnego ostrzegania Kosmos 1806 (ros. Космос 1806, ang. Cosmos 1806).
Satelita należał do obronnej konstelacji systemu Oko a jego zadaniem było rozpoznawać wystrzeliwane rakiety za pomocą teleskopów optycznych i czujników podczerwieni.
12 stycznia 1986
o godz. 11:55:00 UTC ze stanowiska LC-39A KSC (Launch Complex 39A, Kennedy Space Center) na Florydzie (USA) wystartowała misja STS-61-C wahadłowca Columbia.
Była to 24 misja STS programu lotów wahadłowców i 7 promu kosmicznego Columbia, a jej głównym celem było umieszczenie na orbicie satelity telekomunikacyjnego SATCOM KU-1.
Oprócz tego na pokładzie znajdował się eksperyment programu CHAMP (Comet Halley Active Monitoring Program), aparat 35 mm do fotografowania komety Halleya, który nie działał prawidłowo z powodu problemów z baterią.
Inne ładunki obejmowały: Laboratorium Inżynierii Materiałowej-2 (MSL-2); Hitchhiker G-1; Eksperyment z obrazowaniem w podczerwieni (IR-IE); początkowy eksperyment przechowywania krwi (IBSE); Ręczny eksperyment wzrostu kryształów białek (HPCG); trzy eksperymenty Shuttle Student Involvement Program (SSIP) i 13 Get Away Specials (GAS), z których 12 zamontowano na specjalnym zespole mostka GAS.
16481 – NSSDCA/COSPAR ID: 1986-003A – STS 61C
16482 – NSSDCA/COSPAR ID: 1986-003B – SATCOM KU-1
8 stycznia 1986
o godz. 11:31:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) wystartowała rakieta nośna Soyuz 11 z radzieckim satelitą do monitoringu fotograficznego Kosmos 1715.
Satelita należał do generacji satelitów Zenit w wersji 8 służących do wojskowej fotografii kartograficznej, a jego misja trwała 15 dni po czym pojazd powracał na Ziemię.
7 stycznia 1985
o godz. 19:27:00 UTC z Centrum Kosmicznego Kagoshima (Kagoshima Space Center) w Japonii wystrzelono rakietę nośną M-3 SII-1 z pierwszą japońską międzyplanetarną sondą kosmiczną Sakigake.
Celem misji było przetestowanie nowej rakiety nośnej w celu wynoszenia ładunków w przestrzeń międzyplanetarną, a sama sonda Sakigake (pol. Pionier) miała na celu zbadania Komety Halleya podczas jej pobytu w wewnętrznym Układzie Słonecznym w 1986 roku. Miał na pokładzie trzy instrumenty do pomiaru widm fal plazmy, jonów wiatru słonecznego i międzyplanetarnych pól magnetycznych,
12 grudnia 1984
o godz. 10:42:00 UTC ze stanowiska SLC-3W w Vandenberg AFB ( Space Launch Complex 3 Vandenberg Air Force Base) wystartowała rakieta Atlas-E Star-37S-ISS z amerykańskim satelitą pogodowym NOAA-9 (NOAA-F) obsługiwanym przez National Oceanic and Atmospheric Administration (Narodowa Administracja Oceaniczna i Atmosferyczna).
Był to drugi z serii satelitów Advanced TIROS-N zawierający instrumenty do pomiaru atmosfery Ziemi , jej powierzchni i zachmurzenia oraz środowiska bliskiego kosmosu.
13 stycznia 1984
o godz. 14:38:00 UTC ze stanowiska startowego 41/1 kosmodromu Plesieck za pomocą rakiety nośnej Soyuz-U (nr 78012-806) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 1532 (Yantar-4K2 nr 4).
Satelita należał do generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Yantar w wersji 4K1, który wykonywał zdjęcia w wysokiej rozdzielczości. Pod względem funkcjonalności był podobny do satelitów Zenit jednak zmieniona konstrukcja pozwalała na dłuższe przebywanie w przestrzeni kosmicznej w tym czasie na ziemię co kilka dni zwracane były kasety z filmem (2 sztuki), a sama kapsuła wracała po 45 dniach lotu z resztą zarejestrowanego materiału.
5 stycznia 1984
o godz. 20:09:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos wyniesiono osiem radzieckich wojskowych satelitów komunikacyjnych Kosmos (Cosmos) konstelacji Strela (Strzała).
Satelity pełniły funkcję skrzynki pocztowej, zbierały zaszyfrowane informacje od agentów na całym świecie, a następnie podczas przelotu nad Moskwą przekazywały zebrane wiadomości do stacji naziemnej.
14611 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001A – Cosmos 1522
14612 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001B – Cosmos 1523
14613 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001C – Cosmos 1524
14614 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001D – Cosmos 1525
14615 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001E – Cosmos 1526
14616 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001F – Cosmos 1527
14617 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001G – Cosmos 1528
14618 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001H – Cosmos 1529
12 stycznia 1983
o godz. 13:55:00 UTC z kompleksu startowego Plesieck 132/2 (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos 3M wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nawigacji wojskowej Kosmos 1428.
Satelita należał do konstelacji satelitów Parus ( inna zanwa Tsiklon-B), a informacje nawigacyjne uzyskano z transmisji VHF z przesunięciem Dopplera (około 150 i 400 MHz) pozycji satelity i danych orbitalnych. Pobierając poprawki z kilku satelitów, można było obliczyć lokalizację użytkownika z dokładnością do 100 m.
14 stycznia 1982
o godz. 07:55:00 UTC ze stanowiska startowego 132/2 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos 3M (nr 249) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nawigacji wojskowej Kosmos 1333 Parus nr 30.
Satelita należał do konstelacji satelitów Parus ( inna zanwa Tsiklon-B), a informacje nawigacyjne uzyskano z transmisji VHF z przesunięciem Dopplera (około 150 i 400 MHz) pozycji satelity i danych orbitalnych. Pobierając poprawki z kilku satelitów, można było obliczyć lokalizację użytkownika z dokładnością do 100 m.
