internetowa Historia eksploracji Kosmosu
opracowanie: Tomasz Paszek
2 grudnia 1971
o godz.13:49:00 UTC na powierzchni Marsa osiadł lądownik Mars 3 z łazikiem PrOP-M (pol. instrument oceny drożności – Mars).
Był to pierwszy pojazd, który bezpiecznie osiadł na powierzchni planety, jednak po 14 sekundach utracono połączenie z lądownikiem co uniemożliwiło uruchomienie łazika.
Na orbicie Marsa pozostał orbiter Mars 3, który prowadził obserwacje planety wraz z Mars 2 (jego lądownik został zniszczony kilka dni wcześniej podczas lądowania – 27 listopada 1971).
20 stycznia 1971
o godz. 11:31:00 UTC ze stanowiska startowego 41/1 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Wostok-2M (nr Kh15000-005) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę meteorologicznego Meteor 1-7.
Satelita był siódmym w pełni operacyjnym rosyjskim satelitą meteorologicznym i szesnastym satelitą meteorologicznym wystrzelonym z Plesiecka.
Został wyposażony w dwie kamery do fotografii dziennej, skanujący radiometr IR o wysokiej rozdzielczości do fotografii dziennej i nocnej oraz instrument aktynometryczny do pomiaru pola promieniowania Ziemi w obszarach widzialnych i podczerwonych.
Data rozpadu: 2005-06-14
14 stycznia 1971
o godz. 12:00:00 ze stanowiska startowego 133/1 kosmodromu Plesieck (ZSRR) wystartowała rakieta nośna Kosmos-2 (nr 72) z radzieckim satelitą wojskowym Kosmos 391 – DS-P1-I nr 10.
Był to satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych, oraz testów sprawdzających komponenty, a także radarowego śledzenia celów dla broni przeciwsatelitarnej i pocisków antybalistycznych.
12 stycznia 1971
o godz. 09:36:00 UTC ze stanowiska startowego 31/6 kosmodromu Bajkonur (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Woschod (Voskhod 11A57 nr 7705712-216) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 390.
Satelita należał do trzeciej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 4M, które posiadały nową kamerę wysokiej rozdzielczości, panele słoneczne i silnik z możliwością ponownego uruchomienia, dzięki czemu orbita satelity mogła być zmieniana w trakcie jego misji, po 13 dniach kapsuła z kamerami wracała na ziemię.