internetowa Historia eksploracji Kosmosu
opracowanie: Tomasz Paszek
4 stycznia 1963
o godz. 08:49:00 UTC z wyrzutni SL-6/A-2-e na kosmodromie Bajkonur (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Molniya-L 8K78L (T103-09) wyniesiono radziecką sondę kosmiczną Sputnik 25 (Łuna E-6 nr 2).
Celem misji było miękkie lądowanie na powierzchni Księżyca lądownika w celu sprawdzenia właściwości powierzchni dla przyszłych misji załogowych jednak w wyniku awarii statek nie opuścił orbity Ziemi i spłonął następnego dnia w atmosferze.
3 stycznia 1963
o godz. 07:00:00 UTC odebrano ostatnią transmisję z amerykańskiej sondy kosmicznej Mariner 2 przeznaczonej do badania Wenus.
Sonda pozostaje na orbicie heliocentrycznej (wokółsłonecznej).
13 grudnia 1962
o godz. 23:30:01 UTC ze stanowiska LC-17A CCSFS (Cape Canaveral Space Force Station) na przylądku Canaveral wystartowała rakieta Thor Delta B z amerykańskim satelitą telekomunikacyjnym Relay 1.
Za pomocą satelity dokonano pierwszego satelitarnego przekazu telewizyjnego przez Ocean Atlantycki do krajów europejskich (Francji i Wielkiej Brytanii)
13 stycznia 1962
o godz. 21:41:00 UTC ze stanowiska LC-75-3-4 VAFS (Launch Complex 75-3-4, Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thor DM-21 Agena-B 327 miał zostać wyniesiony na orbitę amerykański satelita rozpoznania optycznego Discoverer 37 (KH-3).
Misja zakończyła się niepowodzeniem gdyż satelita nie osiągnął orbity. Była to również ostatnia próba lotu serii KH-3 (KeyHole-3).
Satelita miał działać na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO) i był wyposażony w panoramiczny aparat o ogniskowej 61 cm o maksymalnej rozdzielczości 7,6 metra, a zebrane obrazy miały być nagrane na 70mm kliszy i zwrócone na ziemię w pojeździe ratunkowym SRV-571.
12 grudnia 1961
o godz. 20:40:00 UTC ze stanowiska LC-75-3-4 Vandenberg AFB (Vandenberg Air Force Base) wystartowała rakieta Thor DM-21 Agena-B 325 z amerykańskim satelitą rozpoznania optycznego Discoverer 36.
Satelita był wyposażony w kamerę panoramiczną o ogniskowej 61 cm i rozdzielczości 7,6 metra. Zarejestrowane obrazy zostały nagrane na 70-mm kliszy i wysłane na Ziemię w ratowniczym pojeździe satelitarnym cztery dni po wystrzeleniu.
Podczas tej samej misji wyniesiono na niską orbitę okołoziemską pierwszego amatorskiego satelitę radiowego OSCAR-1, który posiadał prosty beacon (radiolatarnię) nadający alfabetem Morse’a słowo „HI” w paśmie 2m na częstotliwości 144,983 MHz.
Kopia satelity OSCAR-1 znajduje się w siedzibie ARRL w Newington w stanie Connecticut i nadal nadaje „HI” na częstotliwości 145 MHz.
NSSDCA/COSPAR ID: 1961-034A – Discoverer 36
NSSDCA/COSPAR ID: 1961-034B – OSCAR 1
Oscar 1 – First Amateur Satellite – ARRL HQ
4 stycznia 1959
w pobliżu Księżyca przeleciała radziecka sonda kosmiczna Łuna 1.
Pierwotnie sonda miała roztrzaskać się na powierzchni Księżyca, jednak w wyniku błędów w obliczeniach trajektorii przeleciała obok w odległości około 6 tys. km. ostatnie dane telemetryczne odebrano dzień później, a satelita pozostał na orbicie heliocentrycznej (okołosłonecznej) pomiędzy orbitą Ziemi i Marsa.
6 grudnia 1958
o godz. 05:44:52 UTC ze stanowiska startowego LC-5 CCSFS (Cape Canaveral Space Force Station) na przylądku Canaveral wystartowała rakieta : Juno II (no. AM-11) z sondą kosmiczną Pioneer 3 w kierunku Księżyca.
Niestety z powodu źle obliczonej ilości paliwa, główny silnik rakiety wyłączył się o 4 sekundy za wcześnie i sonda nie osiągnęła wystarczającej prędkości ucieczki co spowodowało powrót na Ziemię i spłonięcie nad Afryką po 38 godz. i 6 min. po starcie.
NSSDCA/COSPAR ID: 1958-008A – Pioneer 3
Deep Space Chronicle – 1958
4 stycznia 1958
w atmosferze spłonął pierwszy sztuczny satelita Ziemi, radziecka sonda kosmiczna Sputnik 1.
Od momentu wystrzelenia w dniu 4 października 1957 satelita wykonał prawie 1400 okrążenia Ziemi i przebył około 70 mln km.
6 grudnia 1957
o godz. 16:44:34 UTC z poligonu rakietowego LC-18A CCSFS (Cape Canaveral Space Force Station) na przylądku Canaveral przeprowadzono start rakiety Vanguard TV3 (Vanguard Test Vehicle 3) z pierwszym sztucznym satelitą.
Niestety 2 sekundy po starcie i wzniesieniu się o około metr, rakieta straciła ciąg i osiadła z powrotem na platformie startowej po czym eksplodowała.
4 października 1957
o godz. 19:28:34 UTC ze stanowiska startowego 1/5 kosmodromu Bajkonur (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Sputnik (8K74PS) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę Sputnik 1 (PS-1 nr1 – Prostreishiy Sputnik 1 nr1).
Sputnik 1 był pierwszym sztucznym satelitą pomyślnie umieszczonym na orbicie okołoziemskiej. Satelita był aluminiową kulą o średnicy 58 cm, na której znajdowały się cztery anteny o długości 2,4–2,9 m. Przyrządy i źródła energii umieszczono w szczelnej kapsule i zawierały nadajniki działające na częstotliwościach 20,005 i 40,002 MHz (długość fali około 15 i 7,5 m), a emisje odbywały się w naprzemiennie. Telemetria obejmowała dane dotyczące temperatur wewnątrz i na powierzchni kuli. 4 stycznia 1958 roku po ukończeniu około 1400 orbit wokół Ziemi na łącznym przebytym dystansie wynoszącym 70 milionów kilometrów satelita ponownie wszedł w atmosferę.
00001 – NSSDCA/COSPAR ID: 1957-001A – Sputnik 1 Rocket Body
00002 – NSSDCA/COSPAR ID: 1957-001B – Sputnik 1
