internetowa Historia eksploracji Kosmosu
opracowanie: Tomasz Paszek
12 stycznia 1982
o godz. 12:28:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Soyuz-U wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 1332.
Satelita należał do specjalnej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 4MT przeznaczony do fotografii topograficznej, który był wyposażony w kamerę topograficzną SA-106, wysokościomierz laserowy i aparat dopplerowski.
7 stycznia 1982
o godz. 15:36:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos-3M wyniesiono radzieckiego wojskowego satelitę komunikacyjnego Kosmos 1331 (Cosmos 1331) konstelacji Strela-2M (Strzała).
Satelita pełnił funkcję skrzynki pocztowej, zbierał zaszyfrowane informacje od agentów na całym świecie, a następnie podczas przelotu nad Moskwą przekazywały zebrane wiadomości do stacji naziemnej. Aktywność tych satelitów można było monitorować za pomocą charakterystycznego beacon CW emitowany na częstotliwości 153,660 MHz.
Kosmos 1331 zastąpił Kosmos 1302.
6 stycznia 1981
o godz. 12:14:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) wystrzelono rakietę nośną Soyuz-U z radzieckim satelitą nadzoru fotograficznego Kosmos 1237.
Satelita należał do serii wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 6U (wersja uniwersalna) przelatujących na niskich jak i wysokich orbitach i wykonujących zdjęcia aparatami o ogniskowej 3000 mm oraz 200 mm po czym kapsuła wracała na Ziemię po 8-15 dniach.
14 stycznia 1980
o godz. 19:40:00 UTC ze stanowiska startowego 132/2 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos 3M (nr 214) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nawigacji wojskowej Kosmos 1150 Parus nr 22.
Satelita należał do konstelacji satelitów Parus ( inna zanwa Tsiklon-B), a informacje nawigacyjne uzyskano z transmisji VHF z przesunięciem Dopplera (około 150 i 400 MHz) pozycji satelity i danych orbitalnych. Pobierając poprawki z kilku satelitów, można było obliczyć lokalizację użytkownika z dokładnością do 100 m.
13 stycznia 1979
o godz. 15:36:00 UTC ze stanowiska startowego 43-4 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Soyuz-U (nr 77025-730) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 1071 (Zenit-4MKM nr 26).
Satelita należał do trzeciej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 4MKM, które posiadały nową kamerę wysokiej rozdzielczości, panele słoneczne i silnik z możliwością ponownego uruchomienia, dzięki czemu orbita satelity mogła być zmieniana w trakcie jego misji, a do tego były przystosowane do lotów na niższych orbitach (perycentrum 190km) w celu poprawy rozdzielczości obrazu, po 13 dniach kapsuła z kamerami wracała na ziemię.
9 grudnia 1978
W atmosferę Wenus weszły sondy misji Pioneer Venus 2 (Pioneer 13).
Misja składała się z pojazdu transportowego dla pozostałych sond Pioneer Venus Probe Bus, oraz 4 oddzielnych próbników: dużego Pioneer Venus Large Probe, oraz 3 małych: Pioneer Venus Small Probe Day, Venus Small Probe Night, Venus Small Probe North.
Celem misji było zbadanie atmosfery Wenus, a także przestrzeni wokół planety.
NSSDCA/COSPAR ID: 1978-078A – Pioneer Venus Probe Bus
NSSDCA/COSPAR ID: 1978-078D – Pioneer Venus Large Probe
NSSDCA/COSPAR ID: 1978-078E – Pioneer Venus Small Probe (North)
NSSDCA/COSPAR ID: 1978-078F – Pioneer Venus Small Probe (Night)
NSSDCA/COSPAR ID: 1978-078G – Pioneer Venus Small Probe (Day)
4 grudnia 1978
amerykańska bezzałogowa sonda kosmiczna Pioneer Venus 1 (Pioneer 12) weszła na orbitę Wenus i pozostała jej sztucznym satelitą do 8 października 1992.
Celem misji było wykonanie radarowej mapy powierzchni planety.
20 października 1978
o godz. 08:24:40 UTC ze stanowiska startowego 31/6 kosmodromu Baikonur (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Soyuz-U (nr E15000-075) wyniesiono na orbitę radziecki statek zaopatrzeniowy Progress 1.
Progress 1 był bezzałogowym statkiem zaopatrzeniowym, który dostarczał paliwo, materiały eksploatacyjne i sprzęt do stacji kosmicznej Salut 6. Deorbitował 8 lutego 1978 r.
10603 – NSSDCA/COSPAR ID: 1978-008A – Progress 1
Grafika: Progress 1
By NASA – http://ston.jsc.nasa.gov/collections/TRS/_techrep/RP1357.pdf, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=18080934
6 stycznia 1978
o godz. 15:50:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) wystrzelono rakietę nośną Soyuz-U z radzieckim satelitą nadzoru fotograficznego Kosmos 974.
Satelita należał do serii wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 4 MKM przelatujących na niskich orbitach i wykonujących zdjęcia aparatami o ogniskowej 3000 mm oraz 200 mm po czym kapsuła wracała na Ziemię po 8-15 dniach.
7 stycznia 1977
o godz. 23:16:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) wystartowała rakieta nośna Wostok-2M z radzieckim satelitą meteorologicznym Meteor 2-2.
Satelita składały się z trzech telewizyjnych (technika ramowa) skanerów VIS i IR, pięciokanałowego radiometru skanującego oraz radiometru (RMK-2) do pomiaru gęstości strumienia promieniowania w przestrzeni bliskiej Ziemi.
