internetowa Historia eksploracji Kosmosu
opracowanie: Tomasz Paszek
19 stycznia 1967
o godz. 12:43:00 UTC ze stanowiska startowego 41/1 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Wostok-2 (nr N15001-05) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 138/Zenit-2 nr 45.
Satelita należał do pierwszej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 2 (nie było wersji Zenit-1), który wykonywał zdjęcia w niskiej rozdzielczości, a po 8 dniach kapsuła z filmem powracała na ziemię.
14 stycznia 1967
o godz. 21:21:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-2W VAFB (Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thor-SLV2A Agena-D (nr 495) wyniesiono na orbitę amerykańskiego satelitę rozpoznania fotograficznego KH-4A (OPS 1664).
Satelita typu KH-4A (KeyHole-4A) wystartował w ramach programu Corona i służył do obserwacji fotograficznej, był jednym z niewielu satelitów tego typu, który dostarczył zdjęcia zadowalającej jakości.
12 grudnia 1966
o godz. 20:37:59 UTC z ośrodka 86/1 w Kapustin Yar (ZSRR) wystartowała rakieta Kosmos-2I 63SM z radzieckim satelitą Kosmos 135 (DS-U2-MP nr 1) w ramach programu Dniepropietrowsk Sputnik (DS)
Satelita wykorzystywany był w badaniach technologicznych i naukowych oficjalnie służył do badania mikrometeoroidów i cząstek pyłu w kosmosie., oraz jako radarowe śledzenie celów dla broni przeciwsatelitarnej i pocisków przeciwbalistycznych.
Satelita wszedł ponownie w atmosferę 12 kwietnia 1967.
19 stycznia 1966
o godz. 20:10:00 UTC ze stanowiska startowego PALC-2-4 w VAFB (Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA), za pomocą rakiety nośnej Atlas SLV-3 Agena D wyniesiono na orbitę amerykańskiego satelitę rozpoznania fotograficznego KH-7 nr 24.
Był to 24 satelita generacji KeyHole-7 GAMBIT w ramach programu Corona, a jego celem było wykonywanie zdjęć wysokiej rozdzielczości.
Drugi ładunek to nieujawnione ładunki zamontowane na tylnych stelażach stopni Agena-D. Nie są znane dalsze szczegóły dotyczące tych ładunków.
01939 – NSSDCA/COSPAR ID: 1966-002A – KH 7-24
01940 – NSSDCA/COSPAR ID: 1966-002B – KH 7-24 Capsule
7 stycznia 1966
o godz. 08:24:00 UTC ze stanowiska startowego 31/6 kosmodromu Bajkonur (ZSRR) wystartowała rakieta nośna Wostok 2 z radzieckim satelitą do monitoringu fotograficznego Kosmos 104.
Satelita należał do pierwszej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 2 (nie było wersji Zenit-1), który wykonywał zdjęcia w niskiej rozdzielczości za pomocą aparatu o ogniskowej 1000 mm oraz 200 mm, po czym kapsuła wróciła na Ziemię po 8 dniach. Misja nie powiodła się z powodu nieprawidłowego działania drugiego i trzeciego stopnia pojazd został umieszczony na niewłaściwej orbicie.
6 grudnia 1965
o godz. 21:51:30 UTC na powierzchni Księżyca rozbiła się radziecka sonda kosmiczna Łuna 8 (Luna 8).
Przyczyną niepowodzenia misji było uszkodzenie poduszki powietrznej co spowodowało niekontrolowany obrót lądownika i brak możliwości odpalenia silników hamujących.
19 stycznia 1965
o godz. 14:03:59 UTC ze stanowiska startowego LC-19 CCSFS (Launch Complex 19, Cape Canaveral Space Force Station) na Florydzie (USA) za pomocą rakiety nośnej Titan II GLV wyniesiono amerykański załogowy statek kosmiczny Gemini 2.
Był to testowy lot kapsuły bez załogi w ramach programu Gemini, a jego głównym celem było sprawdzenie pojazdu, jego podsystemów i działania osłony termicznej podczas wejścia w atmosferę, a sam lot był lotem suborbitalnym, który trwał 18 min. Pojazd opadł na ziemię lotem balistycznym i wodował w Oceanie Atlantyckim po czym został podjęty przez lotniskowiec USS Lake Champlain.
19 stycznia 1964
o godz. 10:48:00 UTC ze stanowiska startowego 75-1-2 VAFB (Vandenberg Air Force Base) w Kaliforni (USA) wystartowała rakieta nośna Thor Augmented Delta-Agena D (nr 384) z dwoma ładunkami dla Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych.
Cel misji nie jest do końca znany jednak były to pojazdy eksperymentalne oznaczone jako 1964-002B i 1964-002C (AFP-43-1).
00734 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-002B – 1964-002B
00735 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-002C – 1964-002C
11 stycznia 1964
o godz. 20:09:00 UTC z wyrzutni w Vandenberg AFB (Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thor Augmented Delta-Agena D wyniesiono na niską orbitę okołoziemską kilka satelitów służących do rozwoju technologii kosmicznych.
1964-001A – był wojskowym statkiem kosmicznym US Army-US Navy, przeznaczenie nieznane,
1964-001B – GGSE 1 (Gravity Gradient Stabilization Experiment) był pierwszym z serii satelitów, dzięki którym opracowano projekty i techniki rozmieszczenia na orbicie, które później zastosowano w satelitach rozpoznawczych NOSS / Whitecloud,
1964-001C – SECOR 1 (SEquential COllation of Range 1) był satelitą którego celem było podanie współrzędnych geodezyjnych punktu naziemnego znajdującego się w odległości od 160 do 4800 km od znanych pozycji geodezyjnych, zwykle trzech stacji naziemnych. Eksperymenty doprowadziły do powstania Timation, a ostatecznie do systemu GPS Navstar.
1964-001D – SOLRAD 7A był satelitą monitorującym promieniowanie rentgenowskie Słońca za pomocą pięciu fotometrów rentgenowskich, czterech fotometrów UV, a do dokładnego określania kąta nachylenia Słońca posiadał dwa systemy namierzania.
1964-001E – GRAB 5 (Galactic Radiation and Background) był satelitą określanym jako naukowy i faktycznie misja dostarczała danych naukowych jednak jego głównym celem było odbieranie sygnałów z radzieckich instalacji radarowych w celu poznania ich pozycji obrony powietrznej.
00727 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001A – 1964-001A
00728 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001B – GGSE 1
00729 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001C – SECOR 1
00730 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001D – SOLRAD 7A
00731 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001E – 1964-001E
7 stycznia 1963
o godz. 21:07:00 UTC ze stanowiska startowego 75-1-1 Vandenberg AFB (Vandenberg Air Force Base) za pomocą rakiety nośnej Thor Augmented Delta-Agena D (nr 369) wyniesiono na orbitę amerykańskiego satelitę rozpoznania strategicznego KH-4.
Satelita wystartował w ramach programu Corona i służył do obserwacji fotograficznej Związku Radzieckiego (ZSRR), Chin oraz innych obszarów strategicznych za pomocą dwóch panoramicznych aparatów. Niestety w wyniku błędnego ustawienia satelity nie udało się utworzyć danych.
