INTELSAT 3 F-3

Satelita Intelsat 3 F-3 był używany do przekazywania komercyjnych globalnych telekomunikacji, w tym telewizji na żywo.

Satelita Intelsat 3 F-3 był używany do przekazywania komercyjnych globalnych telekomunikacji, w tym telewizji na żywo.

Misja wystartowała 6 lutego 1969 o godz. 00:39:00 UTC ze stanowiska startowego LC-17A CCAFS (Launch Complex 17A, Cape Canaveral Air Force Station) na Florydzie (USA) za pomocą rakiety nośnej Delta M (nr 530/D-66).

Satelita Intelsat 3 F-3 należał do Communcations Satellite Corporation (która powołała później spółkę Intelsat), a zapewniał możliwość odbioru i retransmisji 1200 dwukierunkowych kanałów głosowych lub czterech kanałów telewizyjnych.
Dezaktywowany 14 grudnia 1979

03674 – NSSDCA/COSPAR ID: 1969-011A – INTELSAT 3 F-3

OSO 3 (OSO E1, były OSO E)

OSO 3 to amerykański satelita naukowy do obserwacji emisji promieniowania ultrafioletowego, rentgenowskiego i gamma przez Słońce i galaktykę.

OSO 3 (OSO E1) to amerykański satelita naukowy do obserwacji emisji promieniowania ultrafioletowego, rentgenowskiego i gamma przez Słońce i galaktykę.

Czytaj dalej „OSO 3 (OSO E1, były OSO E)”

OSO 1 (OSO A, S 16)

OSO 1 (Orbiting Solar Observatory – Orbitujące Obserwatorium Słoneczne) to pierwszy z serii amerykański satelita naukowy do obserwacji Słońca.

OSO 1 (Orbiting Solar Observatory – Orbitujące Obserwatorium Słoneczne) to pierwszy z serii amerykański satelita naukowy do obserwacji Słońca.

Czytaj dalej „OSO 1 (OSO A, S 16)”

TIROS 4 (A 9)

Satelita TIROS 4 (A 9) należał do pierwszej eksperymentalnej generacji amerykańskich satelitów meteorologicznych.

Satelita TIROS 4 (A 9) należał do pierwszej eksperymentalnej generacji amerykańskich satelitów meteorologicznych.

Misja została wyniesiona na orbitę w dniu 8 lutego 1962 o godz. 12:29:00 UTC ze stanowiska startowego LC-17A CCAFS (Launch Complex 17A Cape Canaveral Air Force Station) na Florydzie (USA) za pomocą rakiety nośnej Delta (nr 317/D-7).

TIROS 4 (Television and InfraRed Observation Satellite) został wyposażony w dwa niezależne podsystemy kamer telewizyjnych do robienia zdjęć pokrywy chmur i trzy radiometry (dwukanałowy o niskiej rozdzielczości, dookólny i pięciokanałowy skanujący) do pomiaru promieniowania z Ziemi i jej atmosfery.
Z powodu pogorszenia pracy radiometru skanującego, statek kosmiczny działał normalnie do 3 maja 1962 r., kiedy to jedna kamera uległa awarii. 10 czerwca 1962 r. zepsuł się rejestrator taśmy drugiej kamery. Radiometr skanujący dostarczał użytecznych danych do 30 czerwca 1962 r.

00226 – NSSDCA/COSPAR ID: 1962-002A – TIROS 4

Pioneer 5 (P 2)

Pioneer 5 (P 2) była amerykańską sondą kosmiczną do badania przestrzeni międzyplanetarnej pomiędzy orbitami Ziemi i Wenus.

Pioneer 5 (P 2) była amerykańską sondą kosmiczną do badania przestrzeni międzyplanetarnej pomiędzy orbitami Ziemi i Wenus.

Czytaj dalej „Pioneer 5 (P 2)”