Tag: Satelity naukowe

Shiyan 22A, Shiyan 22B, Yaogan 37

13 stycznia 2023

o godz. 07:00:00 UTC ze stanowiska startowego LA-4/SLS-2 JSLC (Launch Area 4/South Launch Site 2, Jiuquan Satellite Launch Center) w Dongfeng (Chiny) za pomocą rakiety nośnej CZ-2D Chang Zheng 2D (nr 2D Y73) wyniesiono kilka satelitów rozpoznawczych.

Satelity Yaogan 37 należy do chińskich wojskowych satelitów rozpoznawczych, Shiyan 22A i Shiyan 22B to satelity eksperymentalne służące do monitorowania rolnictwa i obserwacji środowiska kosmicznego jednak charakter i fakt, że zajmują różne orbity, w tym niskie orbity okołoziemskie , orbity synchroniczne ze słońcem polarnym, geosynchroniczne i wysoce eliptyczne to uważa się, że wykonują różnorodne misje, od operacji zbliżeniowych spotkań (RPO) po obrazowanie Ziemi do celów wojskowych.

55242 – NSSDCA/COSPAR ID: 2023-006A – Shiyan 22A
55243 – NSSDCA/COSPAR ID: 2023-006B – Shiyan 22B
55244 – NSSDCA/COSPAR ID: 2023-006C – Yaogan 37

Falcon 9 / Transporter 3

13 stycznia 2022

o godz. 15:25:39 UTC ze stanowiska startowego SLC-40 CCSFS (Space Launch Complex 40, Cape Canaveral Space Force Station) na Florydzie (USA) wystartowała rakieta nośna Falcon-9 v1.2 (Block 5) (nr B1058.10) z ładunkiem 105 małych satelitów w misji Transporter-3.

51095 – NSSDCA/COSPAR ID: 2022-003B – TechEdSat 13
51097 – NSSDCA/COSPAR ID: 2022-003D – GEARRS 3

LKW 3

13 stycznia 2018

o godz. 07:10:00 UTC z LC-B2 JSLC (Launch Complex B2, Jiuquan Satellite Launch Center) w Dongfeng (Chiny) za pomocą rakiety nośnej Chang Zheng 2D wyniesiono na orbitę chińskiego satelitę geodezyjnego LKW 3.

Satelita LKW 3 (Ludi Kancha Weixing san hao 3) służy do obserwacji Ziemi w bardzo wysokiej rozdzielczości i prawdopodobnie przeznaczony jest do celów wojskowych.

43146 – NSSDCA/COSPAR ID: 2018-006A – LKW 3

New Horizons Pluto Kuiper Belt Flyby

19 stycznia 2006

o godz. 19:00:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-41 CCSFS (Space Launch Complex 41, t Cape Canaveral Space Force Station) na Florydzie (USA) za pomocą rakiety nośnej Atlas-5(551) (nr AV-010) z dodatkowym stopniem Star-48B wyniesiono amerykańską międzyplanetarną sondę kosmiczną New Horizons.

Głównym celem misji było zbadanie Plutona oraz jego księżyca Charona, a także co najmniej jednego innego obiektu Pasa Kuipera.

28928 – NSSDCA/COSPAR ID: 2006-001A – New Horizons Pluto Kuiper Belt Flyby

Stardust – SRC

15 stycznia 2006

o godz. 10:12 UTC na poligonie Utah Test and Training Range wylądowała kapsuła SRC (Sample Return Capsule) z sondy kosmicznej Stardust.

Kapsuła dostarczyła na Ziemię próbki pyłu międzygwiazdowego i kometarny z komety Tempel 1.
Kapsuła SRC weszła w atmosferę z prędkością 12,9 km/s, najszybszą prędkością powrotu do atmosfery Ziemi, jaką kiedykolwiek osiągnął obiekt wytworzony przez człowieka, a następnie wyhamowała z prędkości Mach 36 do prędkości poddźwiękowej w ciągu 110 sekund.

25618 – NSSDCA/COSPAR ID: 1999-003A – Stardust/NExT
Foto By NASA – Capsule 1 http://www.nasa.gov/mission_pages/stardust/multimedia/capsule-1.html, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=16010130

Deep Impact/EPOXI

12 stycznia 2005

o godz. 18:47:08 UTC z kompleksu startowego LC-17B CCAFS (Launch Complex 17B Cape Canaveral Air Force Station) za pomocą rakiety nośnej Delta II 7925 wystartowała amerykańska sonda kosmiczna Deep Impact (Głębokie uderzenie).

Celem misji było badanie składu wnętrza komety Tempel 1 (9P/Tempel), poprzez wypuszczenie impaktora w stronę komety, a następnie po zderzeniu zbadanie materiału wyrzuconego w przestrzeń.
Misja Deep Impact była pierwszą misją, która wyrzuciła materię z powierzchni komety (inne misje polegały tylko na obserwacji komet). Następnie po przelocie w pobliżu Ziemi 31 grudnia 2007 r. misja została przemianowana na EPOXI i otrzymała nowe zadanie; obserwację tranzytujących planet pozasłonecznych i komety Hartley 2 (103P/Hartley).

28517 – NSSDCA/COSPAR ID: 2005-001A – Deep Impact/EPOXI

ICESat, CHIPS

13 stycznia 2003

o godz. 00:45:00 UTC ze stanowiska SLC-2W VAFB (Space Launch Complex 2 West, Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Delta II 7320-10 (Delta nr 294) wyniesiono na orbitę dwa amerykańskie satelity naukowe ICESat i CHIPS.

CHIPS (Cosmic Hot Interstellar Plasma Spectrometer) służył do pomiaru widma elektromagnetyczne od 90 do 250 angstremów (od 9 do 26 nm) w skrajnym ultrafiolecie (EUV).
ICESat (Ice, Cloud, and land Elevation Satellite) służył do pomiaru bilansu masy pokrywy lodowej , wysokości chmur i aerozoli , a także topografii terenu i charakterystyki roślinności .

27642 – NSSDCA/COSPAR ID: 2003-002A – ICESat
27643 – NSSDCA/COSPAR ID: 2003-002B – CHIPS

Coriolis

6 stycznia 2003

o godz. 14:19:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-4W w Vandenberg SFB (Space Launch Complex 4 West, Vandenberg Space Force Base) za pomocą rakiety nośnej Titan II 23G wyniesiono amerykańskiego satelitę Coriolis.

Głównym celem misji była obserwacja, pomiar prędkości i kierunku wiatru przy powierzchni oceanu z kosmosu za pomocą instrumentów WINDSAT, a także wykrywania zakłóceń w wietrze słonecznym za pomocą instrumentu SMEI (Solar Mass Ejection Imager – Solarny skaner wyrzutów masy).

27640 – NSSDCA/COSPAR ID: 2003-001A – Coriolis

Lunar Prospector

7 stycznia 1998

o godz. 02:28:44 UTC ze stanowiska startowego SLC-46 CCSFS (Space Launch Complex 46, Cape Canaveral Space Force Station) na Florydzie za pomocą rakiety nośnej Athena II wyniesiono amerykańską sondę kosmiczną Lunar Prospector (pol. Księżycowy poszukiwacz).

Była to trzecia misja w ramach Programu Discovery, której celem było zbadanie Księżyca na niskiej orbicie polarnej , w tym mapowanie składu powierzchni.

25131 – NSSDCA/COSPAR ID: 1998-001A – Lunar Prospector