LKW 3

13 stycznia 2018

o godz. 07:10:00 UTC z LC-B2 JSLC (Launch Complex B2, Jiuquan Satellite Launch Center) w Dongfeng (Chiny) za pomocą rakiety nośnej Chang Zheng 2D wyniesiono na orbitę chińskiego satelitę geodezyjnego LKW 3.

Satelita LKW 3 (Ludi Kancha Weixing san hao 3) służy do obserwacji Ziemi w bardzo wysokiej rozdzielczości i prawdopodobnie przeznaczony jest do celów wojskowych.

43146 – NSSDCA/COSPAR ID: 2018-006A – LKW 3

ExoCube (CP 10)

ExoCube (CP 10) to satelita pogody kosmicznej sponsorowany przez National Science Foundation.

ExoCube (CP 10) to satelita pogody kosmicznej sponsorowany przez National Science Foundation.

Satelita został wyniesiony na orbitę w dniu 2015-01-31 roku o godz. 14:22:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-2W VAFB w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Delta-7320-10C (nr D-370).

Główną misją satelity jest bezpośredni pomiar gęstości wodoru, tlenu, helu i azotu w górnej atmosferze, gdzie obecnie modele górnej atmosfery opierają się na naziemnych pomiarach radarowych (Incoherent Scatter Radar – ISR).

Wraz z ExoCube (CP 10) zostały wyniesione na orbitę: SMAP (2015-003A), FIREBIRD 3 (2015-003B), FIREBIRD 4 (2015-003C) i GRIFEX (2015-003D)

40380 – NSSDCA/COSPAR ID: 2015-003E – EXOCUBE

STSAT 2C

STSat-2C (ang. Science and Technology Satellite-2C pol. Satelita Naukowo-Techniczny-2C) – południowokoreański satelita

STSat-2C (ang. Science and Technology Satellite-2C pol. Satelita Naukowo-Techniczny-2C) – południowokoreański satelita , który został wystrzelony w celu demonstracji technologii dla przyszłych statków kosmicznych.

Satelita został wyniesiony na orbitę w dniu 30 stycznia 2013 o godz.07:00:00 UTC z platformy startowej 1 w Centrum Kosmiczne Naro, Jeolla Południowa (Korea Południowa) za pomocą rakiety nośnej Naro-1 (nr 3).

Rakieta nośna Naro-1 składała się z pierwszego stopnia zbudowanego w Rosji, który jest w większości identyczny z pierwszym stopniem URM-1 rakiety Angara i południowokoreańskim drugim stopniem.
Deorbitacja: 2019-11-13

39068 – NSSDCA/COSPAR ID: 2013-003A – STSAT 2C

Solar Dynamics Observatory

Sonda Solar Dynamics Observatory to misja w celu zrozumienia wpływu Słońca na Ziemię i przestrzeń okołoziemską poprzez badanie atmosfery słonecznej.

Sonda SDO (Solar Dynamics Observatory) to misja w celu zrozumienia wpływu Słońca na Ziemię i przestrzeń okołoziemską poprzez badanie atmosfery słonecznej.

Czytaj dalej „Solar Dynamics Observatory”

Teleskop kosmiczny Kepler

Teleskop kosmiczny Kepler był amerykańską sondą astronomiczną zbudowaną w celu odkrywania planet wielkości Ziemi krążących wokół innych gwiazd.

Teleskop kosmiczny Kepler był amerykańską sondą astronomiczną zbudowaną w celu odkrywania planet wielkości Ziemi krążących wokół innych gwiazd.

Czytaj dalej „Teleskop kosmiczny Kepler”

ALOS (Daichi)

24 stycznia 2006

o godz. 01:33:00 UTC ze stanowiska startowego YLP-1 TSC (Tanegashima Space Center) w Tanegashima (Japonia) za pomocą rakiety nośnej H-2A-2022 (nr F8) wyniesiono na orbitę japoński statek teledetekcyjny ALOS (Daichi).

ALOS jest wykorzystywany w kartografii, obserwacjach regionalnych, monitorowaniu katastrof i pomiarach zasobów.
Satelita stracił całą moc 22 kwietnia 2011 r., co zakończyło misję.

28931 – NSSDCA/COSPAR ID: 2006-002A – ALOS

New Horizons Pluto Kuiper Belt Flyby

19 stycznia 2006

o godz. 19:00:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-41 CCSFS (Space Launch Complex 41, t Cape Canaveral Space Force Station) na Florydzie (USA) za pomocą rakiety nośnej Atlas-5(551) (nr AV-010) z dodatkowym stopniem Star-48B wyniesiono amerykańską międzyplanetarną sondę kosmiczną New Horizons.

Głównym celem misji było zbadanie Plutona oraz jego księżyca Charona, a także co najmniej jednego innego obiektu Pasa Kuipera.

28928 – NSSDCA/COSPAR ID: 2006-001A – New Horizons Pluto Kuiper Belt Flyby

Stardust – SRC

15 stycznia 2006

o godz. 10:12 UTC na poligonie Utah Test and Training Range wylądowała kapsuła SRC (Sample Return Capsule) z sondy kosmicznej Stardust.

Kapsuła dostarczyła na Ziemię próbki pyłu międzygwiazdowego i kometarny z komety Tempel 1.
Kapsuła SRC weszła w atmosferę z prędkością 12,9 km/s, najszybszą prędkością powrotu do atmosfery Ziemi, jaką kiedykolwiek osiągnął obiekt wytworzony przez człowieka, a następnie wyhamowała z prędkości Mach 36 do prędkości poddźwiękowej w ciągu 110 sekund.

25618 – NSSDCA/COSPAR ID: 1999-003A – Stardust/NExT
Foto By NASA – Capsule 1 http://www.nasa.gov/mission_pages/stardust/multimedia/capsule-1.html, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=16010130