Satelity telekomunikacyjne Archives - internetowa Historia eksploracji Kosmosu

Starlink v1.5 G2-4

19 stycznia 2023

o godz. 15:43:00 UTC z kompleksu startowego SLC-4E VSFB (Space Launch Complex 4 East, Vandenberg Space Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Falcon 9 B1075 zostało wyniesione na orbitę 51 satelitów w ramach misji Starlink v1.5 Group 2-4.

Pierwszy stopień wylądował 8 minut 40 sek. po starcie na Oceanie Spokojnym na stanowisku „Of Course I Still Love You” (OCISLY).

SpaceX – launches

Starlink Group 4-5

6 stycznia 2022

o godz. 21:49:10 UTC ze stanowiska LC-39A w KSC (Launch Complex 39A, Kennedy Space Center) na Florydzie za pomocą rakiety nośnej Falcon 9 FT (Full Trust) B5 B1062.4 wyniesiono kolejną paczkę 49 satelitów Starlink Group 4-5 o numerach 3230-3355.

Pełna lista satelitów:

Thiacom 6

6 stycznia 2014

o godz. 22:06:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-40 w CCSFS (Space Launch Complex 40, Cape Canaveral Space Force Station) na Florydzie wystartowała rakieta nośna Falcon 9 v1.1 z tajskim satelitą telekomunikacyjnym Thiacom 6.

THAICOM 6 to 3-osiowy stabilizowany satelita geostacjonarny, przewożący 18 aktywnych transponderów pasma C i 8 aktywnych transponderów pasma Ku. Transpondery w paśmie Ku są zarówno adresowane, jak i przełączane wiązkami na szerokopasmowe dla Azji Południowo-Wschodniej, Afryki i Madagaskaru.

39500 – NSSDCA/COSPAR ID: 2014-002A – Thiacom 6

GSAT 14

5 stycznia 2014

o godz. 10:48:00 UTC ze stanowiska SLP w SDSC (Second Launch Pad, Satish Dhawan Space Centre) w Indiach za pomocą rakiety nośnej GSLV Mk.II D5 wyniesiono indyjskiego satelitę komunikacyjnego GSAT-14.

Satelita zastąpił innego satelitę GSAT-3, natomiast był to pierwszy start z wykorzystaniem silnika kriogenicznego w trzecim stopniu rakiety.

39498 – NSSDCA/COSPAR ID: 2014-001A – GSAT 14

Koreasat 2 (Mugunghwa 2) / ABS 1A

14 stycznia 1996

o godz. 11:10:00 UTC ze stanowiska startowego LC-17B CCSFS (Launch Complex 17B Cape Canaveral Air Force Station) na Florydzie (USA) za pomocą rakiety nośnej Delta II 7925 (nr D-231) wyniesiono na orbitę południowokoreańskiego geostacjonarnego satelitę telekomunikacyjnego Koreasat 2 (Mugunghwa 2).

Satelita posiadał 12 (+4) transponderów pasma Ku i 3 (+3) transponderów pasma Ku.
W lipcu 2009 Koreasat 2 został sprzedany Asia Broadcast Satellite jako ABS 1A, a następnie wycofany ze służby w 2015 r. i przeniesiony na orbitę cmentarną za pasem geostacjonarnym.

23768 – NSSDCA/COSPAR ID: 1996-003A – Koreasat 2

PANAMSAT 3R, MEASAT 1

12 stycznia 1996

o godz. 23:10:00 UTC z kompleksu startowego Kourou ELA2 na Gujanie Francuskiej wystartowała rakieta nośna Ariane 44L z satelitami telekomunikacyjnymi Panamsat -3R i Measat-1 .

Panamsat -3R (PAS 3R) świadczył usługi telewizyjne i komunikacyjne w krajach Ameryki Północnej i Południowej za pośrednictwem 16 transponderów pasma C.
MEASAT 1 był malezyjskim geostacjonarnym satelitą telekomunikacyjnym, który zapewniał łączność i bezpośrednie usługi telewizyjne Malezji i sąsiednim krajom za pośrednictwem 4 transponderów pasma Ku i 12 transponderów pasma C, natomiast amerykański geostacjonarny satelita telekomunikacyjny

23764 – NSSDCA/COSPAR ID: 1996-002A – PANAMSAT 3R
23765 – NSSDCA/COSPAR ID: 1996-002B – MEASAT 1

STS-54 Endeavour

13 stycznia 1993

o godz. 13:59:30 UTC ze stanowiska LC-39B KSC (Launch Complex 39B, Kennedy Space Center) na Florydzie (USA) wystartowała misja STS-54 wahadłowca Endeavour.

Była to 53 misja STS programu lotów wahadłowców i 3 promu kosmicznego Endeavour, a jej głównym celem było umieszczenie na orbicie 6 satelity z serii satelitów śledzących i przekazujących dane TDRS (Tracking and Data Relay Satellite), oznaczonego jako TDRS-F. Satelita służy do utrzymywania łączności pomiędzy naziemnym centrum satelitarnym, a satelitami znajdującymi się na niskiej orbicie (LEO) np. Międzynarodową Stacją Kosmiczną, Kosmicznym Teleskopem Hubble’a. Dodatkowo w ładowni wahadłowca znajdował się eksperyment DXS (Diffuse X-ray Spectrometer – spektrometr rozproszonego promieniowania rentgenowskiego), którego głównym celem było uzyskanie pomiarów rozproszonego miękkiego promieniowania rentgenowskiego tła w Drodze Mlecznej.

STS-54 Crew
Załoga STS-54 (od lewej do prawej): Mario Runco Jr.- specjalista misji; John H. Casper – dowódca; Donald R. McMonagle – pilot; oraz specjaliści misji: Susan J. Helms i Gregory J. Harbaugh.
Autorstwa NASA – http://nix.larc.nasa.gov/info?id=MSFC-9266800, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=503713

22313 – NSSDCA/COSPAR ID: 1993-003A – STS 54
22314 – NSSDCA/COSPAR ID: 1993-003B – TDRS-F
Diffuse X-Ray Spectrometer – NSSDCA ID: DXS – DXS

Molniya-1T 85 (Molniya-1T 92L)

13 stycznia 1993

o godz. 01:49:00 UTC ze stanowiska startowego 43/4 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Molniya-M Blok-ML (nr 78012-643) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę telekomunikacyjnego Molniya 1-85.

Satelita należał do pierwszej generacji (COMSAT) orbitujących satelitów w celu przetestowania i udoskonalenia systemu komunikacji radiowej i telewizyjnej. Podstawową funkcją satelity było przekazywanie programów telewizyjnych i długodystansowych dwukierunkowych wielokanałowych łączy telefonicznych i telegraficznych z Moskwy do różnych standardowych naziemnych stacji odbiorczych w systemie „Orbita”.
Jednak nie był to satelita geostacjonarny, jego orbita była eliptyczna z dwoma wysokimi apogeum dziennie nad półkulą północną – jednym nad Rosją i jednym nad Ameryką Północną oraz stosunkowo niskimi perygeum nad półkulą południową. Zastosowanie trzech takich satelitów zapewniało całodobową komunikację na całym globie (zastosowanie militarne).

22309 – NSSDCA/COSPAR ID: 1993-002A – Molniya 1-85

Skynet 4A, JCSAT-2

1 stycznia 1990

o godz. 00:07:00 UTC ze stanowiska LC-40 na CCSFS (Launch Complex 40 Cape Canaveral Space Force Station) na Florydzie wystartowała rakieta nośna Commercial Titan III (CT-3) z satelitami Skynet 4A i JCSAT-2.
Był to pierwszy start amerykańskiej rakiety nośnej jednorazowego systemu startowego. Co ciekawe start odbył się 31 grudnia 1989 roku o godz. 19:07 czasu lokalnego ET jednak został zapisany jako pierwszy start w 1990 roku wg czasu UTC co czyni go jedynym startem w różnych latach (pomiędzy czasem na wyrzutni, a czasem uniwersalnym).
Ładunek stanowił amerykański wojskowy satelita komunikacyjny Skynet 4A i japoński geostacjonarny satelita komunikacyjny JCSAT-2.

20401 – NSSDCA/COSPAR ID: 1990-001A – Skynet 4A
20402 – NSSDCA/COSPAR ID: 1990-001B – JCSAT 2

Relay 1

13 grudnia 1962

o godz. 23:30:01 UTC ze stanowiska LC-17A CCSFS (Cape Canaveral Space Force Station) na przylądku Canaveral wystartowała rakieta Thor Delta B z amerykańskim satelitą telekomunikacyjnym Relay 1.
Za pomocą satelity dokonano pierwszego satelitarnego przekazu telewizyjnego przez Ocean Atlantycki do krajów europejskich (Francji i Wielkiej Brytanii)

00503 – NSSDCA/COSPAR ID: 1962-068A – Relay 1