Shiyan 22A, Shiyan 22B, Yaogan 37

13 stycznia 2023

o godz. 07:00:00 UTC ze stanowiska startowego LA-4/SLS-2 JSLC (Launch Area 4/South Launch Site 2, Jiuquan Satellite Launch Center) w Dongfeng (Chiny) za pomocą rakiety nośnej CZ-2D Chang Zheng 2D (nr 2D Y73) wyniesiono kilka satelitów rozpoznawczych.

Satelity Yaogan 37 należy do chińskich wojskowych satelitów rozpoznawczych, Shiyan 22A i Shiyan 22B to satelity eksperymentalne służące do monitorowania rolnictwa i obserwacji środowiska kosmicznego jednak charakter i fakt, że zajmują różne orbity, w tym niskie orbity okołoziemskie , orbity synchroniczne ze słońcem polarnym, geosynchroniczne i wysoce eliptyczne to uważa się, że wykonują różnorodne misje, od operacji zbliżeniowych spotkań (RPO) po obrazowanie Ziemi do celów wojskowych.

55242 – NSSDCA/COSPAR ID: 2023-006A – Shiyan 22A
55243 – NSSDCA/COSPAR ID: 2023-006B – Shiyan 22B
55244 – NSSDCA/COSPAR ID: 2023-006C – Yaogan 37

LKW 3

13 stycznia 2018

o godz. 07:10:00 UTC z LC-B2 JSLC (Launch Complex B2, Jiuquan Satellite Launch Center) w Dongfeng (Chiny) za pomocą rakiety nośnej Chang Zheng 2D wyniesiono na orbitę chińskiego satelitę geodezyjnego LKW 3.

Satelita LKW 3 (Ludi Kancha Weixing san hao 3) służy do obserwacji Ziemi w bardzo wysokiej rozdzielczości i prawdopodobnie przeznaczony jest do celów wojskowych.

43146 – NSSDCA/COSPAR ID: 2018-006A – LKW 3

IGS-7A (Information Gathering Satellite 7A)

12 grudnia 2011

o godz. 01:21:00 UTC z Centrum Kosmicznego Tanegashima (Japonia) wystrzelono rakietę nośną H-2A 202 z japońskim satelitą szpiegowskim IGS-7A (Information Gathering Satellite 7A – Satelita zbierający informacje).
Celem misji programu satelitarnego jest zapewnienie wczesnego ostrzegania o zbliżających się wrogich startach w regionie, a sam program powstał w odpowiedzi na testy północnokoreańskich rakiet nad Japonią.

NSSDCA/COSPAR ID: 2011-075A – IGS 7A

USA-147 (DMSP 5D-3/F15)

12 grudnia 1999

z Vandenberg AFB (Vandenberg Air Force Base) wystartowała rakieta nośna Tytan 23G z amerykańskim obronnym satelitą meteorologicznym USA-147.
Satelita należy do systemu DMSP (the Defense Meteorological Satellite Program – Obronny Meteorologiczny Program Satelitarny) a jego zadaniem jest monitorowanie meteorologii , oceanografii i fizykę słoneczno-ziemską dla potrzeb US DoD (United States Department of Defense – Departament Obrony Stanów Zjednoczonych).

NSSDCA/COSPAR ID: 1999-067A – DMSP 5D-3/F15

NATO 4A

8 stycznia 1991

o godz. 00:53:00 UTC ze stanowiska startowego LC-17B CCSFS (Launch Complex – 17B, Cape Canaveral Space Force Stattion) na Florydzie (USA) wystartowała rakieta nośna Delta II 7925 z europejskim wojskowym satelitą komunikacyjnym NATO-4A.

Satelita był pierwszym z dwóch satelitów komunikacyjnych nowej generacji, oferujących bezpieczną wojskową i dyplomatyczną komunikację głosową i danych państwom członkowskim NATO i żołnierzom w terenie.

21047 – NSSDCA/COSPAR ID: 1991-001A – NATO 4A

 STS-32 Columbia

9 stycznia 1990

o godz. 12:35:00 UTC ze stanowiska startowego LC-39A w KSC (Launch Complex 39A, Kennedy Space Center) na Florydzie USA wystartowała misja STS-32 wahadłowca Columbia.

Była to 33 misja STS programu lotów wahadłowców i 9 promu kosmicznego Columbia, a jej celem było umieszczenie na orbicie satelity telekomunikacyjnego Leasat F5 przeznaczonego do łączności wojskowej.

Satelita Leasat F5 (SYNCOM-IV-5) był dzierżawiony przez Marynarkę Wojenną USA od HCI (Hughes Communications, Inc) dla użytkowników Departamentu Obrony (DoD – Department of Defense), w tym jednostek powietrznych, morskich, naziemnych i podziemnych.
Na pokładzie satelity znajdowało się 12 przekaźników UHF co zapewniało główną zdolność komunikacyjną na pozycji geostacjonarnej 177°

Załoga STS-32: (z przodu od lewej) Daniel C. Brandenstein - dowódca, i James D. Wetherbee - pilot, (z tyłu od lewej) Marsha S. Ivins, G. David Low i Bonnie J. Dunbar - specjaliści misji.
Autorstwa NASA - http://nix.larc.nasa.gov/info;jsessionid=2ipflhso6es0g?id=MSFC-8914577, Domena publiczna,

Załoga STS-32: (z przodu od lewej) Daniel C. Brandenstein – dowódca, i James D. Wetherbee – pilot, (z tyłu od lewej) Marsha S. Ivins, G. David Low i Bonnie J. Dunbar – specjaliści misji.
Autorstwa NASA – http://nix.larc.nasa.gov/info;jsessionid=2ipflhso6es0g?id=MSFC-8914577, Domena publiczna

20409 – NSSDCA/COSPAR ID: 1990-002A – STS 32
20410 – NSSDCA/COSPAR ID: 1990-002B – Leasat F5

Skynet 4A, JCSAT-2

1 stycznia 1990

o godz. 00:07:00 UTC ze stanowiska LC-40 na CCSFS (Launch Complex 40 Cape Canaveral Space Force Station) na Florydzie wystartowała rakieta nośna Commercial Titan III (CT-3) z satelitami Skynet 4A i JCSAT-2.
Był to pierwszy start amerykańskiej rakiety nośnej jednorazowego systemu startowego. Co ciekawe start odbył się 31 grudnia 1989 roku o godz. 19:07 czasu lokalnego ET jednak został zapisany jako pierwszy start w 1990 roku wg czasu UTC co czyni go jedynym startem w różnych latach (pomiędzy czasem na wyrzutni, a czasem uniwersalnym).
Ładunek stanowił amerykański wojskowy satelita komunikacyjny Skynet 4A i japoński geostacjonarny satelita komunikacyjny JCSAT-2.

20401 – NSSDCA/COSPAR ID: 1990-001A – Skynet 4A
20402 – NSSDCA/COSPAR ID: 1990-001B – JCSAT 2

Kosmos 1908 (Cosmos 1908)

6 stycznia 1988

o godz. 07:40:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Cyklon-3 wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru radiowego Kosmos 1908 (Cosmos 1908).

Satelita należał do systemu ELINT (Electronic and Signals Intelligence) o nazwie Tselina-D (130 satelitów) i służył do określania dokładnej lokalizacji obiektów emitujących fale radiowe, a także ich typu, trybu działania i stopnia aktywności.
Obecnie na orbicie pozostaje około 500 kawałków kosmicznych śmieci z korpusu rakiety Cyklon 3.

18748 – NSSDCA/COSPAR ID: 1988-001A – Cosmos 1908

Kosmos 1812 (Cosmos 1812) Tselina-D nr 58

14 stycznia 1987

o godz. 09:07:00 UTC ze stanowiska startowego 32/2 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Tsyklon-3 (nr 54) wyniesiono na orbitę rosyjskiego satelitę wojskowego systemu nadzoru radiowego Kosmos 1812 / Tselina-D nr 58.

Satelita należał do systemu ELINT (Electronic and Signals Intelligence) o nazwie Tselina-D (130 satelitów) i służył do określania dokładnej lokalizacji obiektów emitujących fale radiowe, a także ich typu, trybu działania i stopnia aktywności.

17295 – NSSDCA/COSPAR ID: 1987-003A – Cosmos 1812

Kosmos 1806 (ros. Космос 1806, ang. Cosmos 1806)

12 grudnia 1986

o godz. 18:35:00 UTC ze stanowiska 43/4 na kosmodromie Plesieck (ZSRR) wystartowała rakieta nośna Molniya-M/2BL z radzieckim satelitą wczesnego ostrzegania Kosmos 1806 (ros. Космос 1806, ang. Cosmos 1806).
Satelita należał do obronnej konstelacji systemu Oko a jego zadaniem było rozpoznawać wystrzeliwane rakiety za pomocą teleskopów optycznych i czujników podczerwieni.

NSSDCA/COSPAR ID: 1986-098A – Cosmos 1806