internetowa Historia eksploracji Kosmosu
opracowanie: Tomasz Paszek
8 stycznia 1986
o godz. 11:31:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) wystartowała rakieta nośna Soyuz 11 z radzieckim satelitą do monitoringu fotograficznego Kosmos 1715.
Satelita należał do generacji satelitów Zenit w wersji 8 służących do wojskowej fotografii kartograficznej, a jego misja trwała 15 dni po czym pojazd powracał na Ziemię.
13 stycznia 1984
o godz. 14:38:00 UTC ze stanowiska startowego 41/1 kosmodromu Plesieck za pomocą rakiety nośnej Soyuz-U (nr 78012-806) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 1532 (Yantar-4K2 nr 4).
Satelita należał do generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Yantar w wersji 4K1, który wykonywał zdjęcia w wysokiej rozdzielczości. Pod względem funkcjonalności był podobny do satelitów Zenit jednak zmieniona konstrukcja pozwalała na dłuższe przebywanie w przestrzeni kosmicznej w tym czasie na ziemię co kilka dni zwracane były kasety z filmem (2 sztuki), a sama kapsuła wracała po 45 dniach lotu z resztą zarejestrowanego materiału.
5 stycznia 1984
o godz. 20:09:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos wyniesiono osiem radzieckich wojskowych satelitów komunikacyjnych Kosmos (Cosmos) konstelacji Strela (Strzała).
Satelity pełniły funkcję skrzynki pocztowej, zbierały zaszyfrowane informacje od agentów na całym świecie, a następnie podczas przelotu nad Moskwą przekazywały zebrane wiadomości do stacji naziemnej.
14611 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001A – Cosmos 1522
14612 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001B – Cosmos 1523
14613 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001C – Cosmos 1524
14614 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001D – Cosmos 1525
14615 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001E – Cosmos 1526
14616 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001F – Cosmos 1527
14617 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001G – Cosmos 1528
14618 – NSSDCA/COSPAR ID: 1984-001H – Cosmos 1529
12 stycznia 1983
o godz. 13:55:00 UTC z kompleksu startowego Plesieck 132/2 (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos 3M wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nawigacji wojskowej Kosmos 1428.
Satelita należał do konstelacji satelitów Parus ( inna zanwa Tsiklon-B), a informacje nawigacyjne uzyskano z transmisji VHF z przesunięciem Dopplera (około 150 i 400 MHz) pozycji satelity i danych orbitalnych. Pobierając poprawki z kilku satelitów, można było obliczyć lokalizację użytkownika z dokładnością do 100 m.
14 stycznia 1982
o godz. 07:55:00 UTC ze stanowiska startowego 132/2 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos 3M (nr 249) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nawigacji wojskowej Kosmos 1333 Parus nr 30.
Satelita należał do konstelacji satelitów Parus ( inna zanwa Tsiklon-B), a informacje nawigacyjne uzyskano z transmisji VHF z przesunięciem Dopplera (około 150 i 400 MHz) pozycji satelity i danych orbitalnych. Pobierając poprawki z kilku satelitów, można było obliczyć lokalizację użytkownika z dokładnością do 100 m.
12 stycznia 1982
o godz. 12:28:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Soyuz-U wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 1332.
Satelita należał do specjalnej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 4MT przeznaczony do fotografii topograficznej, który był wyposażony w kamerę topograficzną SA-106, wysokościomierz laserowy i aparat dopplerowski.
7 stycznia 1982
o godz. 15:36:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos-3M wyniesiono radzieckiego wojskowego satelitę komunikacyjnego Kosmos 1331 (Cosmos 1331) konstelacji Strela-2M (Strzała).
Satelita pełnił funkcję skrzynki pocztowej, zbierał zaszyfrowane informacje od agentów na całym świecie, a następnie podczas przelotu nad Moskwą przekazywały zebrane wiadomości do stacji naziemnej. Aktywność tych satelitów można było monitorować za pomocą charakterystycznego beacon CW emitowany na częstotliwości 153,660 MHz.
Kosmos 1331 zastąpił Kosmos 1302.
6 stycznia 1981
o godz. 12:14:00 UTC z kosmodromu Plesieck (ZSRR) wystrzelono rakietę nośną Soyuz-U z radzieckim satelitą nadzoru fotograficznego Kosmos 1237.
Satelita należał do serii wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 6U (wersja uniwersalna) przelatujących na niskich jak i wysokich orbitach i wykonujących zdjęcia aparatami o ogniskowej 3000 mm oraz 200 mm po czym kapsuła wracała na Ziemię po 8-15 dniach.
14 stycznia 1980
o godz. 19:40:00 UTC ze stanowiska startowego 132/2 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos 3M (nr 214) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nawigacji wojskowej Kosmos 1150 Parus nr 22.
Satelita należał do konstelacji satelitów Parus ( inna zanwa Tsiklon-B), a informacje nawigacyjne uzyskano z transmisji VHF z przesunięciem Dopplera (około 150 i 400 MHz) pozycji satelity i danych orbitalnych. Pobierając poprawki z kilku satelitów, można było obliczyć lokalizację użytkownika z dokładnością do 100 m.
13 stycznia 1979
o godz. 15:36:00 UTC ze stanowiska startowego 43-4 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Soyuz-U (nr 77025-730) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 1071 (Zenit-4MKM nr 26).
Satelita należał do trzeciej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 4MKM, które posiadały nową kamerę wysokiej rozdzielczości, panele słoneczne i silnik z możliwością ponownego uruchomienia, dzięki czemu orbita satelity mogła być zmieniana w trakcie jego misji, a do tego były przystosowane do lotów na niższych orbitach (perycentrum 190km) w celu poprawy rozdzielczości obrazu, po 13 dniach kapsuła z kamerami wracała na ziemię.