internetowa Historia eksploracji Kosmosu
opracowanie: Tomasz Paszek
Kosmos 391 był to radziecki wojskowy satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych.
Kosmos 391 był to radziecki wojskowy satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych.
Czytaj dalej „Kosmos 391 / DS-P1-I nr 10”12 stycznia 1971
o godz. 09:36:00 UTC ze stanowiska startowego 31/6 kosmodromu Bajkonur (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Woschod (Voskhod 11A57 nr 7705712-216) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 390.
Satelita należał do trzeciej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 4M, które posiadały nową kamerę wysokiej rozdzielczości, panele słoneczne i silnik z możliwością ponownego uruchomienia, dzięki czemu orbita satelity mogła być zmieniana w trakcie jego misji, po 13 dniach kapsuła z kamerami wracała na ziemię.
10 sierpnia 1970
o godz. 20:00:00 UTC ze stanowiska startowego 133/1 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos-2I (nr 65) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę wojskowego Kosmos 356 / DS-U2-MG nr 2.
Był to satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych, oraz testów sprawdzających komponenty, a także radarowego śledzenia celów dla broni przeciwsatelitarnej i pocisków antybalistycznych. Ta misja badała bieguny magnetyczne Ziemi.
Rozpadł się i wszedł ponownie w atmosferę 2 października 1970 r.
NATO 2A był to amerykański satelita komunikacyjny, który zapewniał połączenia komunikacyjne między urzędnikami różnych państw NATO.
NATO 2A był to amerykański satelita komunikacyjny, który zapewniał połączenia komunikacyjne między urzędnikami różnych państw NATO.
Czytaj dalej „NATO 2A”20 stycznia 1970
o godz. 20:20:00 UTC ze stanowiska startowego 133/1 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos-2I (nr 54) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę wojskowego Kosmos 321 / DS-U2-MG nr 1.
Był to satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych, oraz testów sprawdzających komponenty, a także radarowego śledzenia celów dla broni przeciwsatelitarnej i pocisków antybalistycznych. Ta misja badała bieguny magnetyczne Ziemi.
Rozpadł się z orbity i wszedł ponownie w atmosferę 23 marca 1970 r.
KH-8 nr 41 był to amerykański satelita nadzoru fotograficznego w trzeciej wersji generacji KeyHole-8 / Gambit (Block 3) .
KH-8 nr 25 był to amerykański satelita nadzoru fotograficznego w drugiej wersji generacji KeyHole-8 / Gambit (Block 2).
Czytaj dalej „KH-8 nr 25 Gambit-3 nr 25, Mission 4325, OPS 6531”Kosmos 275 był to radziecki wojskowy satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych.
Kosmos 275 był to radziecki wojskowy satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych.
Czytaj dalej „Kosmos 275 / DS-P1-I nr 5”Tivoli 2 (Technical Intelligence Vehicle Orbital Life Indefinite) był amerykańskim satelitą wywiadu elektronicznego.
Tivoli 2 (Technical Intelligence Vehicle Orbital Life Indefinite) był amerykańskim satelitą wywiadu elektronicznego.
Misja wystartowała w dniu 19 marca 1969 o godz. 21:36:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-3W VAFB (Space Launch Complex 3 West, Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thorad-SLV2G Agena-D (nr 541).
Satelita Tivoli 2 był częścią serii tak zwanego Programu 11 lub P-11 „Subsatellite Ferrets”, czyli nisko orbitowych satelitów ELINT / SIGINT.
Satelita miał na celu wskazania i scharakteryzowania różnych źródeł sygnałów radarów w Związku Radzieckim i Układzie Warszawskim.
Satelita został wyniesiony wraz z satelitą KH-4A 50 / Corona 132
03830 – NSSDCA/COSPAR ID: 1969-026B – KH-4A 1050 Subsatellite
KH-4A 50 / Corona 132 należał do piątej generacji amerykańskich satelitów foto rozpoznawczych programu Corona.
KH-4A 50 / Corona 132 należał do piątej generacji amerykańskich satelitów foto rozpoznawczych programu Corona.
Misja wystartowała w dniu 19 marca 1969 o godz. 21:36:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-3W VAFB (Space Launch Complex 3 West, Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thorad-SLV2G Agena-D (nr 541).
Satelita KH-4A stanowił część programu Corona, a jego celem było wykonywanie zdjęć wysokiej rozdzielczości Związku Radzieckiego (ZSRR), Chin i innych obszarów za pomocą dwóch kamer panoramicznych.
Satelita został wyniesiony wraz z satelitą Tivoli 2
23 stycznia 1969
o godz. 09:21:00 UTC ze stanowiska startowego 1/5 kosmodromu Bajkonur (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Woschod (nr N15001-011) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę nadzoru fotograficznego Kosmos 264 (Zenit-4M nr 2).
Satelita należał do trzeciej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 4M, które posiadały nową kamerę wysokiej rozdzielczości, panele słoneczne i silnik z możliwością ponownego uruchomienia, dzięki czemu orbita satelity mogła być zmieniana w trakcie jego misji, po 13 dniach kapsuła z kamerami wracała na ziemię.
Deorbitacja: 5 lutego 1969