internetowa Historia eksploracji Kosmosu
opracowanie: Tomasz Paszek
28 stycznia 1966
o godz. 17:02:00 UTC ze stanowiska startowego PALC-D w VAFB (Point Arguello Launch Complex D, Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Scout-A (nr 142C) wyniesiono na orbitę amerykańskiego satelitę wojskowej nawigacji satelitarnej Transit 11.
Satelita należał do systemu Transit, znanego również jako NAVSAT lub NNSS (Navy Navigation Satellite System).
19 stycznia 1966
o godz. 20:10:00 UTC ze stanowiska startowego PALC-2-4 w VAFB (Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA), za pomocą rakiety nośnej Atlas SLV-3 Agena D wyniesiono na orbitę amerykańskiego satelitę rozpoznania fotograficznego KH-7 nr 24.
Był to 24 satelita generacji KeyHole-7 GAMBIT w ramach programu Corona, a jego celem było wykonywanie zdjęć wysokiej rozdzielczości.
Drugi ładunek to nieujawnione ładunki zamontowane na tylnych stelażach stopni Agena-D. Nie są znane dalsze szczegóły dotyczące tych ładunków.
01939 – NSSDCA/COSPAR ID: 1966-002A – KH 7-24
01940 – NSSDCA/COSPAR ID: 1966-002B – KH 7-24 Capsule
Kosmos 104 / Zenit-2 nr 33 należał do pierwszej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 2.
Kosmos 104 / Zenit-2 nr 33 należał do pierwszej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 2.
Czytaj dalej „Kosmos 104 (Cosmos 104) / Zenit-2 nr 33”Snapshot był amerykańskim satelitą testowym z silnikiem jonowym, a SECOR 4 był amerykańskim satelitą geodezyjnym.
Snapshot był amerykańskim satelitą testowym z silnikiem jonowym, a SECOR 4 był amerykańskim satelitą geodezyjnym.
Czytaj dalej „Snapshot (OPS 4682) i SECOR 4 / EGRS 4”KH-4A 18 / Corona 93 należał do piątej generacji amerykańskich satelitów foto rozpoznawczych programu Corona.
KH-4A 18 / Corona 93 należał do piątej generacji amerykańskich satelitów foto rozpoznawczych programu Corona.
Czytaj dalej „KH-4A 18 / Corona 93, Mission 1018, Bit 7, OPS 4803”Kosmos 64 / Zenit-2 nr 26 należał do pierwszej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 2.
Kosmos 64 / Zenit-2 nr 26 należał do pierwszej generacji wojskowych satelitów foto rozpoznawczych Zenit w wersji 2.
Czytaj dalej „Kosmos 64 / Zenit-2 nr 26”DSAP-1 F11 znany również jako P-35 11, należał do pierwszej serii wojskowych satelitów meteorologicznych USA.
DSAP-1 F11 znany również jako P-35 11, należał do pierwszej serii wojskowych satelitów meteorologicznych USA.
Czytaj dalej „DSAP-1 F11 / P-35 11, OPS 7353”23 stycznia 1965
o godz. 20:09:00 UTC ze stanowiska startowego PALC-2-3 VAFB (Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Atlas-SLV3 Agena-D (nr 5) wyniesiono na orbitę amerykańskiego satelitę nadzoru fotograficznego KH7-15 (OPS-4703).
Był to piętnasty satelita generacji KeyHole-7 Gambit, a jego celem było wykonywanie zdjęć wysokiej rozdzielczości, która wynosiła 0,61 m, a następnie po 6 dniach zwracając niewywołany film na Ziemię, który był odbierany w powietrzu przez specjalnie do tego celu przygotowany samolot C-130 Hercules.
Deorbitacja: 29 stycznia 1965.
DSAP 1 F6 DSAP 1 F7 znany również jako P-35 nr 6 i P-35 nr 7, należały do pierwszej serii wojskowych satelitów meteorologicznych USA.
DSAP 1 F6 DSAP 1 F7 znany również jako P-35 nr 6 i P-35 nr 7, należały do pierwszej serii wojskowych satelitów meteorologicznych USA.
Czytaj dalej „DSAP 1 F6 / P-35 nr 6, OPS 3367A i DSAP 1 F7 / P-35 nr 7, OPS 3367B”11 stycznia 1964
o godz. 20:09:00 UTC z wyrzutni w Vandenberg AFB (Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thor Augmented Delta-Agena D wyniesiono na niską orbitę okołoziemską kilka satelitów służących do rozwoju technologii kosmicznych.
1964-001A – był wojskowym statkiem kosmicznym US Army-US Navy, przeznaczenie nieznane,
1964-001B – GGSE 1 (Gravity Gradient Stabilization Experiment) był pierwszym z serii satelitów, dzięki którym opracowano projekty i techniki rozmieszczenia na orbicie, które później zastosowano w satelitach rozpoznawczych NOSS / Whitecloud,
1964-001C – SECOR 1 (SEquential COllation of Range 1) był satelitą którego celem było podanie współrzędnych geodezyjnych punktu naziemnego znajdującego się w odległości od 160 do 4800 km od znanych pozycji geodezyjnych, zwykle trzech stacji naziemnych. Eksperymenty doprowadziły do powstania Timation, a ostatecznie do systemu GPS Navstar.
1964-001D – SOLRAD 7A był satelitą monitorującym promieniowanie rentgenowskie Słońca za pomocą pięciu fotometrów rentgenowskich, czterech fotometrów UV, a do dokładnego określania kąta nachylenia Słońca posiadał dwa systemy namierzania.
1964-001E – GRAB 5 (Galactic Radiation and Background) był satelitą określanym jako naukowy i faktycznie misja dostarczała danych naukowych jednak jego głównym celem było odbieranie sygnałów z radzieckich instalacji radarowych w celu poznania ich pozycji obrony powietrznej.
00727 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001A – 1964-001A
00728 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001B – GGSE 1
00729 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001C – SECOR 1
00730 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001D – SOLRAD 7A
00731 – NSSDCA/COSPAR ID: 1964-001E – 1964-001E
