Wpisy

Uhuru (SAS-A, SAS-1)

12 grudnia 1970

o godz. 10:54:00 UTC z włoskiej pływającej platformy startowej San Marco znajdującej się u wybrzeży Kenii wystartowała rakieta Scout B z satelitą Uhuru (inne nazwy: Explorer 42, SAS-A, SAS-1 – Small Astronomical Satellite).
Był to pierwszy satelita z serii małych statków kosmicznych, których celem było badanie sfery niebieskiej i poszukiwanie źródeł promieniujących w zakresie rentgenowskim, gamma, UV i innych zakresach widmowych. Podstawową misją Uhuru było opracowanie katalogu źródeł promieniowania rentgenowskiego poprzez skanowanie przestrzeni kosmicznej.
Statek zapisywał informacje na magnetofonie i co 1 orbitę przez 4 minuty przesyłał dane z prędkością 1000 bps w modulacji PCM/PM.

NSSDCA/COSPAR ID: 1970-107A – Uhuru

Kosmos 356 (Cosmos 356) / DS-U2-MG nr 2

10 sierpnia 1970

o godz. 20:00:00 UTC ze stanowiska startowego 133/1 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos-2I (nr 65) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę wojskowego Kosmos 356 / DS-U2-MG nr 2.

Był to satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych, oraz testów sprawdzających komponenty, a także radarowego śledzenia celów dla broni przeciwsatelitarnej i pocisków antybalistycznych. Ta misja badała bieguny magnetyczne Ziemi.
Rozpadł się i wszedł ponownie w atmosferę 2 października 1970 r.

04487 – NSSDCA/COSPAR ID: 1970-059A – Cosmos 356

Matthias Maurer

Matthias Jozef Maurer niemiecki astronauta ESA (European Space Agency).

Matthias Jozef Maurer niemiecki astronauta ESA (European Space Agency).

Data urodzenia: 18 marca 1970
Miejsce urodzenia: St. Wendel (Saara, RFN – Niemcy Zachodnie).

Przydział: od 07.2015 r. – 2015 ESA Group – do obecnie

Misje kosmiczne: 588 astronauta / 12 Niemiec w Kosmosie

NrMisjaFunkcjaData startu
lądowania		Czas spędzony
w kosmosie
1SpaceX Crew-3
ISS Ekspedycja 66
ISS Ekspedycja 67
SpaceX Crew-3		Specjalista misji 1
Inżynier lotu
Inżynier lotu
Specjalista misji 1		11.11.2021


06.05.2022		176 dni
02 godz.
39 min
52 sek.
Razem:176 dni
02 godz.
39 min
52 sek.

Spacery kosmiczne (EVA):

NrMisjaDataCzas trwania EVA
1ISS Ekspecycja 66 EVA 423.03.202206:54:00
Razem:06:54:00
Matthias Maurer
Flickr – NASA Johnson / Photographer: Robert Markowitz

Linki społecznościowe:
ESA – astronauts – Matthias Maurer
Facebook – ESAMatthiasMaurer
Instagram – esamatthiasmaurer
Flickr – matthiasmaurer
X – astro_matthias
YouTube – ESA – Matthias Maurer

Łuna 1970A / Luna (16c) (Ye-8-5 nr 405)

Statek kosmiczny Łuna 1970A była lądownikiem księżycowym wraz z pojazdem powrotnym dla próbek materiału księżycowego.

Statek kosmiczny Łuna 1970A była lądownikiem księżycowym wraz z pojazdem powrotnym dla próbek materiału księżycowego.

Misja wystartowała w dniu 6 lutego 1970 ze stanowiska startowego 81/23 kosmodromu Bajkonur (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Proton-K Blok-D (nr 247-01).

Misja Łuna 1970A (Łuna 16c) została wstępnie zidentyfikowana jako próba powrotu próbki z Księżyca, podobnie jak późniejsza misja Łuna 16, jednak w wyniku awarii uległa zniszczeniu rakieta nośna Proton-K Blok-D, a statek kosmiczny nie osiągnął orbity okołoziemskiej.

NSSDCA – Tentatively Identified Missions and Launch Failures

TIROS M (ITOS 1), Australis (Australis-OSCAR 5, AO 5, A-O-A)

23 stycznia 1970

o godz. 11:31:00 UTC z kompleksu startowego SLC-2W VAFB (Space Launch Complex 2 West, Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thor-Delta N (nr 542/D-76) wyniesiono na orbitę dwa satelity ITOS 1 i OSCAR 5.

ITOS 1 (TIROS-M) był prototypowym statkiem kosmicznym drugiej generacji meteorologicznych statków kosmicznych synchronizowanych ze Słońcem. Głównym celem ITOS 1 było zapewnienie udoskonalonych operacyjnych obserwacji w podczerwieni i wizualnych zachmurzenia Ziemi do wykorzystania w analizie i prognozowaniu pogody.
OSCAR 5 (Orbiting Satellite Carrying Amateur Radio) był prostym satelitą komunikacyjnym z zainstalowanym nadajnikiem na pasmo 10m (29,450 MHz) pracującym tylko w weekendy (od piątku rano do poniedziałku rano). Siedmiokanałowa telemetria raportowała, poprzez modulację sygnałów; stan baterii, temperatury statku kosmicznego i reakcje czujników horyzontu w pasmach 2 metrów (144,050 MHz przy 50 mW), jak i 10 metrów (29,450 MHz przy 250 mW)

04320 – NSSDCA/COSPAR ID: 1970-008A – ITOS 1
04321 – NSSDCA/COSPAR ID: 1970-008B – OSCAR 5

Kosmos 321 (Cosmos 321) / DS-U2-MG nr 1

20 stycznia 1970

o godz. 20:20:00 UTC ze stanowiska startowego 133/1 kosmodromu Plesieck (ZSRR) za pomocą rakiety nośnej Kosmos-2I (nr 54) wyniesiono na orbitę radzieckiego satelitę wojskowego Kosmos 321 / DS-U2-MG nr 1.

Był to satelita typu DS (Dnepropetrovsk Sputnik) służący do badań technologicznych i naukowych, oraz testów sprawdzających komponenty, a także radarowego śledzenia celów dla broni przeciwsatelitarnej i pocisków antybalistycznych. Ta misja badała bieguny magnetyczne Ziemi.
Rozpadł się z orbity i wszedł ponownie w atmosferę 23 marca 1970 r.

04308 – NSSDCA/COSPAR ID: 1970-006A – Cosmos 321

KH-8 nr 25 Gambit-3 nr 25, Mission 4325, OPS 6531

KH-8 nr 41 był to amerykański satelita nadzoru fotograficznego w trzeciej wersji generacji KeyHole-8 / Gambit (Block 3) .

KH-8 nr 25 był to amerykański satelita nadzoru fotograficznego w drugiej wersji generacji KeyHole-8 / Gambit (Block 2).

Czytaj dalej „KH-8 nr 25 Gambit-3 nr 25, Mission 4325, OPS 6531”

Tivoli 2 / P-11 4418, Mission 7330, OPS 2285

Tivoli 2 (Technical Intelligence Vehicle Orbital Life Indefinite) był amerykańskim satelitą wywiadu elektronicznego.

Tivoli 2 (Technical Intelligence Vehicle Orbital Life Indefinite) był amerykańskim satelitą wywiadu elektronicznego.

Misja wystartowała w dniu 19 marca 1969 o godz. 21:36:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-3W VAFB (Space Launch Complex 3 West, Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thorad-SLV2G Agena-D (nr 541).

Satelita Tivoli 2 był częścią serii tak zwanego Programu 11 lub P-11 „Subsatellite Ferrets”, czyli nisko orbitowych satelitów ELINT / SIGINT.
Satelita miał na celu wskazania i scharakteryzowania różnych źródeł sygnałów radarów w Związku Radzieckim i Układzie Warszawskim.

Satelita został wyniesiony wraz z satelitą KH-4A 50 / Corona 132

03830 – NSSDCA/COSPAR ID: 1969-026B – KH-4A 1050 Subsatellite

KH-4A 50 / Corona 132, Mission 1050, OPS 3722

KH-4A 50 / Corona 132 należał do piątej generacji amerykańskich satelitów foto rozpoznawczych programu Corona.

KH-4A 50 / Corona 132 należał do piątej generacji amerykańskich satelitów foto rozpoznawczych programu Corona.

Misja wystartowała w dniu 19 marca 1969 o godz. 21:36:00 UTC ze stanowiska startowego SLC-3W VAFB (Space Launch Complex 3 West, Vandenberg Air Force Base) w Kalifornii (USA) za pomocą rakiety nośnej Thorad-SLV2G Agena-D (nr 541).

Satelita KH-4A stanowił część programu Corona, a jego celem było wykonywanie zdjęć wysokiej rozdzielczości Związku Radzieckiego (ZSRR), Chin i innych obszarów za pomocą dwóch kamer panoramicznych.

Satelita został wyniesiony wraz z satelitą Tivoli 2

03829 – NSSDCA/COSPAR ID: 1969-026A – KH-4A 1050